New York
Blijf op de hoogte en volg Jan
27 Maart 2014 | Nederland, Drachten
Het maart camp vindt plaats van 28 maart tot 30 maart. Daar moet ik heen, maar ik kom nog wel weer terug omdat ik nog 4 tentamens te maken heb. Om de kosten van het heen en weer vliegen toch wat te drukken, heb ik een tussenstop genomen in New York en vandaar dat ik nu dit stukje zit te typen op een hoogslaper in een 3 persoonskamer op een campus van Manhattan College.
De reis bestond weer eens uit vele etappes. De eerste stap was al de beslissing om niet naar Charlotte maar naar New York te vliegen, om vanaf daar mee te rijden met andere Crownies. Er wonen er namelijk een aantal vlak bij de stad en 1 van hen was wel bereid mij onderdak en vervoer te verlenen. Vervolgens stapte ik woensdagochtend op de trein naar Schiphol om aldaar in een vliegtuig van Aer Lingus te stappen.
Deze vloog naar zijn thuisbasis in Dublin. Ierland zag er van boven en vanaf de grond net zo uit als ik het me had voorgesteld: mistig en troosteloos. Daarnaast spraken ze allemaal met een schattig accent, die Ieren. Ten slotte viel het op dat ze een vrij patriottistische indruk maakten: overal het klaverbladlogo van Ierland, overal reclame voor Ierland, de teksten op borden waren eerst in het Iers (wat volgens mij bijna niemand kan lezen) en dan pas in het Engels. Natuurlijk heb je dat nationalisme op elke luchthaven wel een beetje, maar hier leek het toch meer dan elders.
De volgende vlucht bracht mij naar New York, JFK. Nu kon ik wel merken dat ik een iets goedkopere vlucht had: voor het eten en drinken moest bijna allemaal betaald worden. We hadden behoorlijk wat turbulentie onderweg, wat er wel grappig uitzag: voor mij gingen al die hoofden dan op en neer zoals van die jaknikkende poppetjes die achterin sommige auto's staan. Tijdens een wandelingetje door het vliegtuig halverwege de reis zag ik dat er nog een rij van vier stoelen vrij was verderop. Daar ben ik dan ook gaan liggen en heb ik nog even heerlijk liggen slapen.
Na aankomst in New York vervolgde ik mijn reis per metro. Nadat ik eenmaal doorhad hoe het werkte met betalen ging het heel vlot. Aangekomen op een van de metrostations van 42nd street moest ik overstappen. Daar was het ontzettend druk, met allemaal mensen die heel veel haast hadden, waardoor je echt een beetje zo'n New York gevoel kreeg (wat dat ook moge zijn). De tweede metro deed er erg lang over om op zijn bestemming aan te komen (hij stond steeds erg lang stil), maar uiteindelijk heeft hij het eindstation toch gehaald. Nog een korte wandeling en ik bereikte een van de universiteitsgebouwen met wifi. Zo kon ik een berichtje aan Matt, mijn gastheer, sturen dat ik er was.
Na nog even kort wat gegeten te hebben kon ik eindelijk echt slapen, in de "dorm" van Matt en vier medestudenten. Vanmorgen was ik op tijd wakker (jetlag), heb ik even lekker gedoucht en nu zit ik dus hier. Ik heb nog geen idee wat de dag zal brengen, maar dat zien we nog wel.
De reis bestond weer eens uit vele etappes. De eerste stap was al de beslissing om niet naar Charlotte maar naar New York te vliegen, om vanaf daar mee te rijden met andere Crownies. Er wonen er namelijk een aantal vlak bij de stad en 1 van hen was wel bereid mij onderdak en vervoer te verlenen. Vervolgens stapte ik woensdagochtend op de trein naar Schiphol om aldaar in een vliegtuig van Aer Lingus te stappen.
Deze vloog naar zijn thuisbasis in Dublin. Ierland zag er van boven en vanaf de grond net zo uit als ik het me had voorgesteld: mistig en troosteloos. Daarnaast spraken ze allemaal met een schattig accent, die Ieren. Ten slotte viel het op dat ze een vrij patriottistische indruk maakten: overal het klaverbladlogo van Ierland, overal reclame voor Ierland, de teksten op borden waren eerst in het Iers (wat volgens mij bijna niemand kan lezen) en dan pas in het Engels. Natuurlijk heb je dat nationalisme op elke luchthaven wel een beetje, maar hier leek het toch meer dan elders.
De volgende vlucht bracht mij naar New York, JFK. Nu kon ik wel merken dat ik een iets goedkopere vlucht had: voor het eten en drinken moest bijna allemaal betaald worden. We hadden behoorlijk wat turbulentie onderweg, wat er wel grappig uitzag: voor mij gingen al die hoofden dan op en neer zoals van die jaknikkende poppetjes die achterin sommige auto's staan. Tijdens een wandelingetje door het vliegtuig halverwege de reis zag ik dat er nog een rij van vier stoelen vrij was verderop. Daar ben ik dan ook gaan liggen en heb ik nog even heerlijk liggen slapen.
Na aankomst in New York vervolgde ik mijn reis per metro. Nadat ik eenmaal doorhad hoe het werkte met betalen ging het heel vlot. Aangekomen op een van de metrostations van 42nd street moest ik overstappen. Daar was het ontzettend druk, met allemaal mensen die heel veel haast hadden, waardoor je echt een beetje zo'n New York gevoel kreeg (wat dat ook moge zijn). De tweede metro deed er erg lang over om op zijn bestemming aan te komen (hij stond steeds erg lang stil), maar uiteindelijk heeft hij het eindstation toch gehaald. Nog een korte wandeling en ik bereikte een van de universiteitsgebouwen met wifi. Zo kon ik een berichtje aan Matt, mijn gastheer, sturen dat ik er was.
Na nog even kort wat gegeten te hebben kon ik eindelijk echt slapen, in de "dorm" van Matt en vier medestudenten. Vanmorgen was ik op tijd wakker (jetlag), heb ik even lekker gedoucht en nu zit ik dus hier. Ik heb nog geen idee wat de dag zal brengen, maar dat zien we nog wel.
-
27 Maart 2014 - 16:58
Nico Kropman:
Hallo Jan, nou was weer een hele onderneming zo te lezen. Maar gelukkig wordt jij al een echte globetrotter, dus brengt al die drukte en het zoeken jou vast niet van de wijs. Veel plezier. -
27 Maart 2014 - 18:53
Je Moeder:
Hallo Jan,
Leest goed tot zover. Mooie dagen gewenst! -
27 Maart 2014 - 23:34
Jorrit:
Succes dit weekend! -
28 Maart 2014 - 08:23
Jenne:
Succes Jan, ik volg je weer op de voet hoor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
