Paaszondag gingen we naar de kerk, naar de vroege dienst (om half negen). De dienst was redelijk hetzelfde als een Nederlandse kerkdienst. De melodiëen van de liederen kwamen me bijvoorbeeld allemaal bekend voor. Na de dienst hadden we zondagschool, alhoewel dat wel wat anders was dan de zondagschool die ik verwachtte. Het kwam erop neer dat we naar een koffiebar gingen waar we praatten over van alles en nog wat, maar niet heel veel over geloof. Ondertijd aten Jarrod en wat anderen een ontbijt. Ik had niet begrepen dat we niet voor de kerk hoefden te eten, maar ik was blij dat ik toch het gedaan had want anders was het wel erg laat met het ontbijt geworden.

Het weer was nog steeds erg winderig en wisselvallig. Na heel kort marcheerfilmpjes te hebben opgenomen zijn we maar snel weer naar binnen gegaan. De rest van de dag hebben we getoeterd tot we 's avonds een uitgebreid diner kregen met onder andere ananasschotel, gefrituurde mosselen en een toetje van aardbeien, cake en slagroom. Na een uurtje uitbuiken en discussiëren over wapens en criminaliteit heb ik nog een rondje hardgelopen.

Tweede paasdag is hier niet echt een ding; desondanks was het Community College toch gesloten. Daarop hebben we de dag volgestopt met avontuur, beginnend met een brunch bij de Dunkin Donuts. Het idee was om de hele troep boyscouts waar Jarrod lid van is daar te ontmoeten, maar uiteindelijk kwam er maar eentje opdagen. Deze Sean (onhandig, klinkt net als Jan) hebben we vervolgens meegesleept naar onze volgende activiteit: een bezoek aan het Aquarium, een groot complex met van allerlei waterdieren. In de verschillende tanks hadden ze alles van minikwalletjes tot zeeschildpadden, van zeepaardjes tot otters en van salamanders tot een twee meter lange haai. Eigenlijk best wel kinderachtig (de gemiddelde leeftijd was precies de onze, maar dat kwam doordat het allemaal ouders met kleine kinderen waren), maar verbazingwekkend leuk. Zo mochten we bijvoorbeeld (ontgiftigde) pijlstaartroggen aaien en hermietkrabbetjes oppakken.

Inmiddels was het al 3 uur en hadden we alledrie behoorlijk trek. Gelukkig kwamen we vervolgens een all-you-can-eat pizzaria tegen, waar ik me helemaal vol heb gestopt. Het weer was inmiddels helemaal opgeklaard (ik schat dat het zo'n 20 graden was), dus alle reden om lekker buiten rond te lopen bij Fort Macon, een negentiende-eeuws fort wat half tot museum was omgebouwd. Het ligt op een strategische plek, helemaal aan de punt van een langgerekt eiland voor de kust van North Carolina. Gebruikt in drie oorlogen (de Burgeroorlog, Spaans-Amerikaanse oorlog en Tweede Wereldoorlog) en drie keer totaal in verval geraakt naderhand, staan er nu wat kanonnen en zijn er wat ruimtes authentiek ingericht met van die typische plastic museumpoppen.

De volgende stop was in Greenville, de plaats waar de universiteit staat waar Jarrod volgend jaar tuba gaat studeren. Nadat we Sean thuis hadden gedropt volgde er daarom een twee uur lange autorit. In Greenville gingen we naar een concertje van de trombonestudio van de muziekafdeling. Daarin speelde onder andere CJ Luke, een jongen waar ik twee jaar geleden mee heb gelopen in Crown. Met zijn bastrombone en pedaalnoten was hij het fundament van het octet; wanneer hij niet meespeelde donderden de hoge partijen dan ook helemaal in elkaar. Niet alle stukken waren dan ook even mooi om naar te luisteren, maar er zaten ook een paar pareltjes tussen. Na het concertje aten we met nog wat toekomstige medestudenten van Jarrod in de universiteitskantine. Een korte stop bij een tankstation en Crispy Kreme (want die donuts moest ik echt geprobeerd hebben en ik geef toe dat ze erg lekker waren) en we waren rond middernacht thuis.

De dinsdag had ik weer bijlesdag. Vanaf half negen tot een uur of twee heb ik ook daadwerkelijk een groot deel van mijn tijd besteed aan het uitleggen van wiskundedingen aan verschillende leerlingen. Degene die ik onder mijn hoede kreeg waren al best ver (dingen met reeksen en taylorreeksen), maar het niveau varieert enorm. Zo was er ook een man van middelbare leeftijd met vierkantjes op zijn scherm waarbij hij moest aangeven welk deel van de hokjes roodgekleurd was. 's Middags was het erg rustig; uiteindelijk heb ik uit verveling maar een potje geschaakt met een medetutor.
's Avonds ben ik met Jarrod meegeweest naar een meeting van de boyscouts, een dozijn jongens van Jarrods leeftijd en iets jonger. Dat begon heel traditioneel met het opzeggen van een gelofte aan de staat, god en de boyscouts. Vervolgens overlegden ze over het kampeerweekend dat ze gepland hebben voor aankomend weekend. Aangezien Jarrod noch ik mee kan, was dat niet heel erg interessant voor ons. Daarna hebben we een halfuurtje wat spelletjes gedaan. De bijeenkomst werd afgesloten met een praatje over doorzettingsvermogen en arbeidsethos door de scoutmaster, maar dat leek niet heel veel indruk te maken bij de jongens. Desondanks een mooie afsluiting van de dag.