Januari Camp
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
20 Januari 2014 | Verenigde Staten, Fort Mill
Vrijdag kwam ik vroeg aan bij het camp doordat Connor's moeder aan het begin van het camp als vrijwilliger hielp. Hierdoor had ik al met al twee uur tijd te doden voordat het eigenlijk begon. Ik had stiekem verwacht dat ik die tijd mooi kon bijpraten met mensen van twee jaar geleden, maar dat was niet echt het geval. De mensen die mooi op tijd aankwamen waren namelijk vooral de nieuwelingen. Gelukkig waren er uiteindelijk wel een paar en die waren gelukkig ook blij om mij weer te zien. Ook de mensen van het administratieteam herkenden mij nog.
We kregen natuurlijk eerst een welkoms/motivatiespeecht zoals gebruikelijk. Vervolgens hebben we eerst met de hele brassline geoefend op “Band of Brothers”, wat een beetje 'ons' liedje is. Zoals wel vaker (en ook bij andere verenigingen die studieweekenden enzo hebben) was er een beetje een vrijdagavond blues: iedereen moest er een beetje inkomen. We speelden “Band of Brothers” in groepjes van tien en bijna elk groepje verknalde wel iets, zeker gezien de hoge verwachtingen die de staff bij dit (niet heel erg moeilijke) nummer had.
De rest van de avond hebben we met het lage koper geoefend op stukken die we niet in de show gaan spelen maar bijvoorbeeld na de show, stilstaand. Één daarvan is een arrangement van een kerstliedje, Carol of the Bells, dat Crown ook heeft gespeeld tijdens de grote kerstparade in Disneyworld (waarmee ze op de nationale televisie kwamen: http://www.youtube.com/watch?v=iaUqx7q3DBY).
Inmiddels waren er al iets meer bekenden gearriveerd, waaronder ook Matt en William die twee jaar geleden ook bij mij in de sectie speelden. Dus er was genoeg om herinneringen op te halen over toen en te bepraten over de tussenliggende tijd dus het was zo maar 1 uur voordat ik in bed lag.
Het zaterdag programma was iets gevarieerder. We begonnen met een uitgebreid ontbijtje gevolgd door een visual blok. Tussendoor nog even een warming-up bestaande uit een stukje hardlopen en stretchen. Het blok begon met een soort basistraining waarin we de basis van de basis van het marcheren herhaalden. Vervolgens deden we een stukje minidrill in de hal. Hiervoor kregen we een lijstje met coördinaten die we moesten lopen. Toen nog wat muziek toevoegen en het was af. Aangezien ik zoiets al anderhalf jaar niet meer gedaan had, ging het niet meer helemaal vanzelf maar het viel me niets tegen.
's Middags hadden we muziekrepetitie met het zwaar koper. Daarin hebben een stukje showmuziek ingestudeerd terwijl er tussendoor steeds groepjes werden weggeroepen om hun On-The-Move opdrachten te doen. Deze opdrachten bestaan uit een kort stukje marcheren en toeteren dat iedereen individueel moet laten zien (de mijne die ik van te voren ook al had opgenomen: http://www.youtube.com/watch?v=UYm0hGNN-KU). Erg spannend, want je staat dan in je eentje voor een tafel met de mensen die over jou gaan beslissen. Ook dit ging me gelukkig redelijk af. Het had echter wel beter gekund aangezien het stukje muziek dat we deden een fragmentje was van de show van twee jaar terug, dus dat kon ik toen perfect spelen, maar nu onder druk ging het toch niet zo goed.
Na een diner bestaande uit pizza met sla en nog wat salades hadden we 's avonds weer een repetitieblok. Dit begonnen we met een stukje marcheren, maar dan snel en met stukjes hardlopen tussendoor. Het was buiten te koud, vandaar dat we het binnen deden, maar daar was het dan weer zo warm dat alle t-shirts uitgingen. De vroegste ontblote bovenlijven dag ooit, schijnt. Daar werd je weer lekker wakker van, dus dat was wel lekker om weer mee te beginnen. Toen hebben we nog een paar uurtjes met alle blazers gedetailleerd aan de nieuwe muziek gewerkt. Dit onder leiding van Micheal Klesch, de arrangeur. Één van de dingen die hij heel belangrijk vind is dat je overal je best op doet: je kunt niet de beste blazers worden als je niet ook het beste je andere dingen voor elkaar hebt. Dus iedereen die geen stemapparaat (of potlood, of zijn muziek, of geschikte wat dan ook) bij zich had was het bokje.
Ook nu weer had ik moeite om op tijd op bed te komen omdat het zo gezellig was met iedereen die ik nog kende en nog niet kende, dus dat was weer aardig positief. Met een redelijk gevoel over mijn kansen voor een spot viel ik daarom als een blok in slaap.
De zondagrepetitie bestaat uit één blok, van 9 uur tot 2 uur zonder pauze. Behalve dan dat af en toe mensen er tussenuit werden geroepen om te horen te krijgen of ze een spot hadden gekregen. Deze repetitie vond plaats in het auditorium (de concertzaal) van de school. Nu maakten we het nieuwe stuk af, dat we daarop ook voor de bezoekende belangstellenden (vooral ouders en oud-leden) speelden. Het kerstliedje hebben we ter afsluiting nog met de drumline gespeeld.
In het begin van het repetitieblok moest ik met vier anderen bij Matt Harloff komen. Gelukkig was het goed nieuws: we hadden alle vijf een spot verdiend! Dus nu ik eindelijk ongeveer zeker kan zijn van mijn zomerbesteding kan ik nog eens even goed nadenken hoe ik het tot die tijd allemaal ga indelen. Ik ben in ieder geval superblij nu, hopelijk kan ik dat positieve gevoel nog even vasthouden in de komende tentamenweken.
We kregen natuurlijk eerst een welkoms/motivatiespeecht zoals gebruikelijk. Vervolgens hebben we eerst met de hele brassline geoefend op “Band of Brothers”, wat een beetje 'ons' liedje is. Zoals wel vaker (en ook bij andere verenigingen die studieweekenden enzo hebben) was er een beetje een vrijdagavond blues: iedereen moest er een beetje inkomen. We speelden “Band of Brothers” in groepjes van tien en bijna elk groepje verknalde wel iets, zeker gezien de hoge verwachtingen die de staff bij dit (niet heel erg moeilijke) nummer had.
De rest van de avond hebben we met het lage koper geoefend op stukken die we niet in de show gaan spelen maar bijvoorbeeld na de show, stilstaand. Één daarvan is een arrangement van een kerstliedje, Carol of the Bells, dat Crown ook heeft gespeeld tijdens de grote kerstparade in Disneyworld (waarmee ze op de nationale televisie kwamen: http://www.youtube.com/watch?v=iaUqx7q3DBY).
Inmiddels waren er al iets meer bekenden gearriveerd, waaronder ook Matt en William die twee jaar geleden ook bij mij in de sectie speelden. Dus er was genoeg om herinneringen op te halen over toen en te bepraten over de tussenliggende tijd dus het was zo maar 1 uur voordat ik in bed lag.
Het zaterdag programma was iets gevarieerder. We begonnen met een uitgebreid ontbijtje gevolgd door een visual blok. Tussendoor nog even een warming-up bestaande uit een stukje hardlopen en stretchen. Het blok begon met een soort basistraining waarin we de basis van de basis van het marcheren herhaalden. Vervolgens deden we een stukje minidrill in de hal. Hiervoor kregen we een lijstje met coördinaten die we moesten lopen. Toen nog wat muziek toevoegen en het was af. Aangezien ik zoiets al anderhalf jaar niet meer gedaan had, ging het niet meer helemaal vanzelf maar het viel me niets tegen.
's Middags hadden we muziekrepetitie met het zwaar koper. Daarin hebben een stukje showmuziek ingestudeerd terwijl er tussendoor steeds groepjes werden weggeroepen om hun On-The-Move opdrachten te doen. Deze opdrachten bestaan uit een kort stukje marcheren en toeteren dat iedereen individueel moet laten zien (de mijne die ik van te voren ook al had opgenomen: http://www.youtube.com/watch?v=UYm0hGNN-KU). Erg spannend, want je staat dan in je eentje voor een tafel met de mensen die over jou gaan beslissen. Ook dit ging me gelukkig redelijk af. Het had echter wel beter gekund aangezien het stukje muziek dat we deden een fragmentje was van de show van twee jaar terug, dus dat kon ik toen perfect spelen, maar nu onder druk ging het toch niet zo goed.
Na een diner bestaande uit pizza met sla en nog wat salades hadden we 's avonds weer een repetitieblok. Dit begonnen we met een stukje marcheren, maar dan snel en met stukjes hardlopen tussendoor. Het was buiten te koud, vandaar dat we het binnen deden, maar daar was het dan weer zo warm dat alle t-shirts uitgingen. De vroegste ontblote bovenlijven dag ooit, schijnt. Daar werd je weer lekker wakker van, dus dat was wel lekker om weer mee te beginnen. Toen hebben we nog een paar uurtjes met alle blazers gedetailleerd aan de nieuwe muziek gewerkt. Dit onder leiding van Micheal Klesch, de arrangeur. Één van de dingen die hij heel belangrijk vind is dat je overal je best op doet: je kunt niet de beste blazers worden als je niet ook het beste je andere dingen voor elkaar hebt. Dus iedereen die geen stemapparaat (of potlood, of zijn muziek, of geschikte wat dan ook) bij zich had was het bokje.
Ook nu weer had ik moeite om op tijd op bed te komen omdat het zo gezellig was met iedereen die ik nog kende en nog niet kende, dus dat was weer aardig positief. Met een redelijk gevoel over mijn kansen voor een spot viel ik daarom als een blok in slaap.
De zondagrepetitie bestaat uit één blok, van 9 uur tot 2 uur zonder pauze. Behalve dan dat af en toe mensen er tussenuit werden geroepen om te horen te krijgen of ze een spot hadden gekregen. Deze repetitie vond plaats in het auditorium (de concertzaal) van de school. Nu maakten we het nieuwe stuk af, dat we daarop ook voor de bezoekende belangstellenden (vooral ouders en oud-leden) speelden. Het kerstliedje hebben we ter afsluiting nog met de drumline gespeeld.
In het begin van het repetitieblok moest ik met vier anderen bij Matt Harloff komen. Gelukkig was het goed nieuws: we hadden alle vijf een spot verdiend! Dus nu ik eindelijk ongeveer zeker kan zijn van mijn zomerbesteding kan ik nog eens even goed nadenken hoe ik het tot die tijd allemaal ga indelen. Ik ben in ieder geval superblij nu, hopelijk kan ik dat positieve gevoel nog even vasthouden in de komende tentamenweken.
-
20 Januari 2014 - 16:47
Leonard T:
Tof man! Gefeliciteerd.
Zeer verdient en goed voor de nederlandse jeugd die DCI steeds meer oppakken.
Dat neemt z'n team als Crown vast ook wel mee, dat ze weten dat je hier niet voor niks komt uit Nederland.
En die andere leden van twee jaar terug ook een plekje verdient?
Geniet er van man. Misschien moet ik toch er eens over na denken om een final weekend meemaken in Amerika. ;)
-
20 Januari 2014 - 17:12
Nico Kropman:
Hoi Jan, klasse dat je je zo goed als zeker hebt geplaatst voor het zomercamp. De tentamens zullen met jou instelling vast ook lukken. Hebt je nog tijd om bij Erika te behangen?
-
20 Januari 2014 - 17:14
Matthijs:
Gaaf man! Gewoon ff een spot binnengesleept! Gefeliciteerd! -
20 Januari 2014 - 17:33
Niels:
Goed man! Gefeliciteerd! -
20 Januari 2014 - 17:40
Femmy:
gefeliciteerd Jan, dat heb je toch weer binnen. Veel plezier met je voorbereidingen
-
21 Januari 2014 - 09:05
Jorrit:
Hé Jan,
Gefeliciteerd met je plekkie, knap hoor;)!
En succes met je tentamens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
