Drukte en rust

Het aantal studenten dat langskomt voor hulp neemt steeds verder af. Het is tentamentijd en daardoor zijn steeds meer mensen helemaal klaar voor dit jaar. De mensen die langskomen zijn meestal wanhopig en zijn "beyond saving": een dag voor het tentamen kun je ze niet meer een heel vak bijbrengen. Daardoor hebben we steeds meer tijd om te kletsen en te schaken en taart te eten (onze baas was jarig). Dat brengt mij dan weer aan het twijfelen, want de hele reden dat ik hierheen ben gegaan en niet ergens anders is dat ik hier iets nuttigs kon doen. Het is wel leuk, daar niet van, en ik heb ook zeker een flink aantal mensen geholpen de afgelopen weken, dus ik maak me er ook weer niet zo heel veel zorgen over.

Donderdagavond hadden we het concert met de community band. We speelden ter opluistering van een bijeenkomst van een energie coöperatie waar Jarrod's grootvader opperhoofd van is. Je kunt hier niet je energieleverancier kiezen: het hangt af van waar je woont. Deze coöperatie bedient zo'n 40.000 leden waarvan er zo'n 1000 bij deze bijeenkomst waren. Al met al een aardig publiek dus, alhoewel ze niet voor de muziek kwamen. Een goede zaak dus dat we veel publieksvriendelijke muziek speelden. Jarrod's moeder had een gele polo en een khaki broek voor me geregeld. Niet echt een mooie combi, maar het hoort nou eenmaal bij de Carteret County Sunshine Community Band. Daarna aten we bij Taco Bell (niet echt een succes vond ik) en moest ik afscheid nemen van Jarrod: hij vertrok vrijdagmorgen naar het All-State band weekend.

Vrijdag hadden we wederom taart (iemand van de administratie was jarig). Verder hadden we wat "vaste klanten": mensen die ongeveer elke dag langskomen voor begeleiding, maar daarom niet minder interessant. Zo is er een interessant figuur die mij (en de andere jongens) niet echt vertrouwt: als ik hem help en Stephanie komt binnen, vraagt hij altijd of zij er even naar zou willen kijken. Dan zegt ze vervolgens precies hetzelfde als ik al zei en gelooft hij het meteen. Stephanie is zelf ook een interessant iemand: ze is twintig jaar, is getrouwd en heeft een driejarig kindje.

Ik had deze morgen mooi tijd om mijn Marchaton te regelen. Dat is een sponsoractie voor Carolina Crown waar iedereen aan mee moet doen. Een hele zomer door het land toeren kan niet bekostigd worden met alleen lidmaatschapsgeld, vandaar dat dit soort sponsoracties essentieel zijn om de organisatie draaiende te houden en elk jaar 150 mensen de zomer van hun leven te geven. Als je ook zou willen bijdragen zou ik dat super vinden! 75% gaat naar Crown, 25% wordt van mijn contributie afgetrokken. Je kunt geld overmaken via hun website (http://www.thecrownstore.com/2014-crown-member-march-a-thon/ , heb je wel een creditcard nodig), vermeld wel even mijn naam. Anders kun je geld overmaken naar mijn ouders, zij sturen het dan in één keer op. Mail me voor hun rekeningnummer. En stuur me in alle gevallen je adres, zodat ik je een bedankkaartje kan opsturen.

Na twee uur waren we vrij en omdat ze toch niets anders te doen hadden ging ik met Stephanie en Joe boodschappen doen bij de Wal-Mart. Ik moest weer ontbijt en lunchspul inslaan, vandaar. Toen ik liet vallen dat ik nog nooit had autogereden in de States bood Stephanie spontaan aan dat ik wel mocht rijden! Die verleiding kon ik niet weerstaan. Het was wel flink wennen: ten eerste was het een automaat, zoals de meeste Amerikaanse auto's. Daarnaast zijn bijna alle kruispunten hier geregeld met stoplichten of stopborden. Als je geen van beide hebt, mag je doorrijden. Er wordt ook niet gewaarschuwd dat de anderen stopborden hebben, dus ik stopte steeds als er iets van rechts kwam, tot grote frustratie van mijn passagiers. Uiteindelijk kreeg ik ook dat wel onder de knie en de terugweg ging bijna vlekkeloos.

Mijn zaterdag alleen begon met een klusje samen met Grootvader. De weg naar hun huis is onverhard en de regen van de afgelopen weken had aardig wat kuilen opgeleverd. Die hebben we voor zover mogelijk met grind gevuld om de weg weer enigszins comfortabel bereidbaar te maken. Vervolgens ben ik op fietstocht geweest, ongeveer 14 kilometer naar Harker's Island vlak voor de kust. Daarbuiten ligt nog een strook zeer langgerekte en geïsoleerde eilanden die de kust beschermd en een unieke omgeving oplevert. Op Harker's Island staat een museum over deze omgeving, de geschiedenis en cultuur. Ideaal om het heetst van de dag door te brengen.

Daarna heb ik een korte wandelroute gelopen door het bos, langs vennetjes naar de kust. Niet een hele bijzondere omgeving, maar wel gewooon mooi. Daarnaast is al het wild wat groter: muggen zijn groter, vlinders zijn groter, je hebt hier schildpadden, dat soort dingen. Al die dingen worden ook doodgereden: tijdens het fietsen heb ik een paar dode schildpadden, meerdere dode slangen en een dode vos gezien. Zelf heb ik ook al iets geraakt: tijdens het fietsen schoot er een eekhoorn uit de boom voor mijn fiets. Ik weet zeker dat ik vol over zijn rug heen ben gereden, maar hij schoot nog wel weg, dus misschien dat hij het overleefd heeft.

Het diner was onmeunig uitstekend. Grootmoeder kookt altijd goed, maar deze keer had ze zichzelf overtroffen. We aten zalm met een mangosalsa, mais van de kolf en een uitgebreide salade met appel, bacon en van alles en nog wat. Dit ter ere van Moeder's verjaardag, dus, voor de vierde dag op rij: taart! Dit keer als toetje. Na het eten werd ik opgepikt door Stephanie voor een avondje gezelligheid rond een kampvuur in hun achtertuin met haar man, tutor Rachel, tutor Joe, tutor Kiwon en huisgenoot Jake.

Nadat Rachel me om half twee thuis had gebracht moest ik er om half zeven al weer uit voor een roadtrip naar Chapel Hill. Aldaar is het concert van de All-State band. Die band wordt elk jaar samengesteld uit de beste high school blazers van de staat (via voorselecties per district, dus er is ook een All-District concert). Ze repeteren een weekend met een uitvoering als afsluiting, waar we met Grootouders en Moeder heen gingen. We hadden niet zo vroeg weg gehoeven (ookal is het vier uur rijden) als Jarrod niet zijn rokkostuum was vergeten. Zometeen begint het concert, 3 orkesten van verschillende leeftijden en één Nederlands stuk op het programma (Lord of the Rings - Johan de Meij), ik ben benieuwd.