Dubbel

First things first: ik heb geen spot gekregen. Ik heb wel wat ze een call-back noemen: volgende keer weer komen en dan wel uitsluitsel krijgen. Ik heb daarop met zo'n gozer afgesproken dat ik videos in zal sturen en dat ik, omdat ik van zover moet komen en de vliegtickets zo duur zijn, uitsluitsel zal krijgen op basis van die videos. ik moet met name nog heel erg aan mijn voetenwerk gaan werken, dus daar zal ik de komende tijd hard mee bezig moeten als ik die kans wil aangrijpen. Aan het eind van het kamp hoorde ik echter dat er nog 7 callbacks zijn bij de euphoniums, en nog maar 1 spot... Dus ik moet nog even goed nadenken over wat ik nu ga doen.

Het camp was namelijk wel geweldig: alle mensen daar deden allemaal heel open en geruststellend. Ze stonden allemaal klaar voor een praatje en ze waren erg aardig tegen me. Zo’n camp bleek vooral te bestaan uit repeteren: vrijdagavond tot half 12, zaterdag van 8:45 tot 12:30, van 13:30 tot 17:30 en van 18:30 tot 23:00 en zondag van 8:45 tot 14:30. Repeteren bestaat uit verschillende onderdelen: er wordt gerepeteerd per subsectie (bij mij euphoniums), sectie (bij mij euphoniums, tweede en eerste baritons), met low brass (daarnaast ook nog de tuba’s), de hele brass en met het hele korps inclusief veld- en pitslagwerk. Bij het repeteren worden specifieke oefeningen gedaan voor onder andere ademhaling, articulatie en dynamiek. Ook worden muziekstukken uitgeplozen tot in de kleinste details en worden er visuele technieken geoefend (hoe plaats je je voet, hoe hou je je instrument vast enzovoorts).

Dat repeteren was gewoon fantastisch. Het is zo heerlijk om te repeteren met een groep mensen die zo talentvol is, zo gedisciplineerd en de neuzen zo precies dezelfde kant op heeft. De staff weet ook precies hoever ze kunnen gaan, waardoor je aan het eind van de dag moe en kapot bent, maar de volgende dag weer precies genoeg uitgerust bent om verder te gaan. En het geluid… de klank van (ik denk ongeveeer) 150 muzikanten die allemaal goed en zuiver hun stukje spelen, is verrukkelijk en als ze dan allemaal ook nog eens voluit gaan… dat volume is gigantisch.

Nu ga ik maar eens naar mijn hotelkamer om een aantal overdenkingen te doen, wat te eten en extreem vroeg naar bed te gaan. Ik heb mezelf ingeschreven voor een airport shuttle van 9:30 morgenochtend, dus ik zal mezelf moeten inhouden met uitslapen. Mijn 600 pagina's leesboek is inmiddels uit. Ik moet nog even overdenken of ik het misschien hier moet laten, om gewicht en ruimte te besparen... er moet meer mee terug dan mee heen ging, omdat ik (verplicht) een watercooler heb aangeschaft. Iedereen moet namelijk een rode, 1 gallon grote plastic thermosfles hebben om tijdens de repetitie af en toe uit te kunnen drinken.

Hopelijk is het avontuur niet al afgelopen...