Naamloos
Door: euphjan
Blijf op de hoogte en volg Jan
15 Juni 2012 | Verenigde Staten, Dublin
Ik zit hier met mijn voetjes in een badje warm sodawater omdat mijn teennagels dreigen in te groeien. Aangezien ik voor het eerst in dagen tijd heb om mijn laptop open te klappen en ik ook nog eens beschikking over draadloos internet blijk te hebben zal ik maar weer eens vertellen wat ik zoal gedaan heb.
Zondag zouden we de dag afsluiten met een run van de show op de laatste minuut na. Het regende echter zo hard dat we helemaal nat regenden. Toen het vervolgens droog werd, was het veld zo nat dat we de show niet konden lopen. In plaats daarvan hebben we het stilstaand doorgespeeld. Jammer voor ons en voor het publiek dat was komen opdraven voor deze previewshow maar er was niets aan te doen.
's Avonds was er een kleine ceremonie waarbij we onze “beats” (kraaltjes) ontvingen. Elk jaar dat je bij Carolina Crown meeloopt krijg je een kraaltje. Niets bijzonders verder, maar symbolisch heel wat. Kraaltjes zijn een soort statussymbool geworden: degene met de meeste jaren ervaring, de meeste beats, mag voorin de bus zitten, heeft meer te vertellen, enzovoorts. Het krijgen van het kraaltje was dan ook een belangrijk moment voor sommige mensen. Er werd niet een heel uitgebreide ceremonie van gemaakt (we kregen gewoon een kraaltje en een touwtje in handen gedrukt) wat mij dan weer een beetje verbaasde.
Maandag hadden we overdag gewoon repetitie. 's Avonds vertrokken we echter van de campus. Dit betekent niet dat Spring Training al afgelopen was: we verhuisden voor de laatste paar dagen naar een andere locatie omdat daar een beter stadion tot onze beschikking is en het dichter bij de eerste show is. Ik was vrij snel klaar met wat we moesten doen dus kon ik heerlijk nog even een halfuurtje in de avondzon frisbeëen voordat we vertrokken.
Die nacht was onze eerste busrit een feit. Niet echt een plezierige ervaring helaas. Het begon allemaal prima: ik zit naast Josh, een baritoncollega, aardige gozer. Om mij heen zitten ook allemaal gezellige maar niet té gezellige mensen dus de eerste uurtjes tot bedtijd waren prima door te komen. Er was nog even opschudding door de eerste veldslag van de busoorlog. De busoorlog is vrij simpel: elke lange busrit kan er een punt worden gescoord door de voor- óf de achterkant van de bus. Om dat punt te krijgen moet de andere kant van de bus worden aangeraakt voordat de tegenpartij dat doet. Deze keer won helaas de voorkant van de bus: de achterkant (waar ik zit) bestaat uit grotendeels groentjes die niet eens wisten wat de busoorlog is. Vanavond hebbben we gelukkig kans op revanche.
's Nachts kon ik niet echt lekker slapen. Ik lag op de grond (wat ik op zich al als een voordeel zie omdat je dan meestal meer ruimte hebt) maar kon nergens een goed plekje vinden. In het gangpad lag ik bovenop een leiding ofzo waardoor het onmeunig heet was. Op alle andere plaatsen was het echter heul erg koud. Ook kwamen steeds meer mensen op het idee om op de vloer te liggen waardoor ik steeds een beetje minder ruimte kreeg. Ik zal niet zeggen dat ik niet geslapen heb (want dat weet je nooit zeker), maar het was in ieder geval niet een nuttige hoeveelheid.
Om 7:30 kwamen we aan in Dublin, Ohio waar we tot vandaag in een high school verbleven. Deze school heeft een stadion met kunstgras, wat een betere voorbereiding is op de praktijk: de meeste optredens zullen ook op kunstgras plaatsvinden. Voordat we het veld betreedden mochten we echter nog anderhalf uur slapen wat toch een slok op mijn slaapdronkenheidsborrel scheelde. We sliepen in een soort grotere ontmoetingsruimte (zie foto).
Die dag (dinsdag) weet ik niet zo veel meer van doordat ik zo moe was. Ik weet wel dat we heel hard hebben geoefend want ik was 's nachts weer heel moe. Gister was eigenlijk net zo: gewoon hard oefenen aan het laatste stukje van de show, waardoor we gister de allereerste run van de hele show konden doen. Supervet. En heel erg vermoeiend: het zal nog wel een paar weken duren voordat ik me er redelijk doorheen kan werken.
Vandaag hadden we een grote groep “campers” op bezoek: kindertjes van high school bands die een dagje bij Carolina Crown komen kijken en leren (uiteraard tegen betaling, waardoor onze bijdrages weer een beetje minder hoog zijn). Heel schattig. Daarop moest ik voor het eerst mijn “tourjob” doen: een klus die je in de zomer regelmatig moet uitvoeren. Dit kan zijn: strepen op het oefenveld verven, de bus inpakken, enzovoorts. Ik ga elke keer de steiger (die door de staff wordt gebruikt om meer overzicht te krijgen) naar beneden halen als we een repetitielocatie verlaten. Een klusje van ongeveer 20 minuten. Prima te doen dus. Daarna moest ik echter binnen 45 minuten nog eten, douchen, toeter poetsen, scheren (verplicht) en uniform aantrekken om op tijd klaar te zijn voor onze eerste volledige repetitie in uniform met alles erop en eraan. Het doel is om ons voor te bereiden op ons eerste echte optreden, dus alles is zoveel mogelijk zoals het straks in het echt zal zijn.
De run ging redelijk en er was ook wat publiek aangetrokken om ons aan te moedigen dus het was al met al een leuke afsluiting van onze tijd hier. Daarna volgde een uurtje om de snack die de foodtruck had bereid te verorberen. En toen liep mijn blog weer bij met de echte gebeurtenissen.
Waar we nu heen gaan? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik ga me er ook niet druk om maken. Volgens mij hebben we zaterdag ons eerste optreden dus we zullen nu wel naar een repetitielocatie gaan die daar nog dichter bij is. Het optreden is in Akron, Ohio dus we kunnen er nooit heel ver vandaan zijn. Dat is echter het mooie van DCI wat verschillende mensen me van tevoren al verteld hadden: ik hoef me niet druk te maken om waar ik ben, waar ik heen ga, of ik te eten krijg of wat dan ook. Ik hoef me alleen maar te focussen op de show (en wat gerelateerde bijzaken). Heerlijk.
Zondag zouden we de dag afsluiten met een run van de show op de laatste minuut na. Het regende echter zo hard dat we helemaal nat regenden. Toen het vervolgens droog werd, was het veld zo nat dat we de show niet konden lopen. In plaats daarvan hebben we het stilstaand doorgespeeld. Jammer voor ons en voor het publiek dat was komen opdraven voor deze previewshow maar er was niets aan te doen.
's Avonds was er een kleine ceremonie waarbij we onze “beats” (kraaltjes) ontvingen. Elk jaar dat je bij Carolina Crown meeloopt krijg je een kraaltje. Niets bijzonders verder, maar symbolisch heel wat. Kraaltjes zijn een soort statussymbool geworden: degene met de meeste jaren ervaring, de meeste beats, mag voorin de bus zitten, heeft meer te vertellen, enzovoorts. Het krijgen van het kraaltje was dan ook een belangrijk moment voor sommige mensen. Er werd niet een heel uitgebreide ceremonie van gemaakt (we kregen gewoon een kraaltje en een touwtje in handen gedrukt) wat mij dan weer een beetje verbaasde.
Maandag hadden we overdag gewoon repetitie. 's Avonds vertrokken we echter van de campus. Dit betekent niet dat Spring Training al afgelopen was: we verhuisden voor de laatste paar dagen naar een andere locatie omdat daar een beter stadion tot onze beschikking is en het dichter bij de eerste show is. Ik was vrij snel klaar met wat we moesten doen dus kon ik heerlijk nog even een halfuurtje in de avondzon frisbeëen voordat we vertrokken.
Die nacht was onze eerste busrit een feit. Niet echt een plezierige ervaring helaas. Het begon allemaal prima: ik zit naast Josh, een baritoncollega, aardige gozer. Om mij heen zitten ook allemaal gezellige maar niet té gezellige mensen dus de eerste uurtjes tot bedtijd waren prima door te komen. Er was nog even opschudding door de eerste veldslag van de busoorlog. De busoorlog is vrij simpel: elke lange busrit kan er een punt worden gescoord door de voor- óf de achterkant van de bus. Om dat punt te krijgen moet de andere kant van de bus worden aangeraakt voordat de tegenpartij dat doet. Deze keer won helaas de voorkant van de bus: de achterkant (waar ik zit) bestaat uit grotendeels groentjes die niet eens wisten wat de busoorlog is. Vanavond hebbben we gelukkig kans op revanche.
's Nachts kon ik niet echt lekker slapen. Ik lag op de grond (wat ik op zich al als een voordeel zie omdat je dan meestal meer ruimte hebt) maar kon nergens een goed plekje vinden. In het gangpad lag ik bovenop een leiding ofzo waardoor het onmeunig heet was. Op alle andere plaatsen was het echter heul erg koud. Ook kwamen steeds meer mensen op het idee om op de vloer te liggen waardoor ik steeds een beetje minder ruimte kreeg. Ik zal niet zeggen dat ik niet geslapen heb (want dat weet je nooit zeker), maar het was in ieder geval niet een nuttige hoeveelheid.
Om 7:30 kwamen we aan in Dublin, Ohio waar we tot vandaag in een high school verbleven. Deze school heeft een stadion met kunstgras, wat een betere voorbereiding is op de praktijk: de meeste optredens zullen ook op kunstgras plaatsvinden. Voordat we het veld betreedden mochten we echter nog anderhalf uur slapen wat toch een slok op mijn slaapdronkenheidsborrel scheelde. We sliepen in een soort grotere ontmoetingsruimte (zie foto).
Die dag (dinsdag) weet ik niet zo veel meer van doordat ik zo moe was. Ik weet wel dat we heel hard hebben geoefend want ik was 's nachts weer heel moe. Gister was eigenlijk net zo: gewoon hard oefenen aan het laatste stukje van de show, waardoor we gister de allereerste run van de hele show konden doen. Supervet. En heel erg vermoeiend: het zal nog wel een paar weken duren voordat ik me er redelijk doorheen kan werken.
Vandaag hadden we een grote groep “campers” op bezoek: kindertjes van high school bands die een dagje bij Carolina Crown komen kijken en leren (uiteraard tegen betaling, waardoor onze bijdrages weer een beetje minder hoog zijn). Heel schattig. Daarop moest ik voor het eerst mijn “tourjob” doen: een klus die je in de zomer regelmatig moet uitvoeren. Dit kan zijn: strepen op het oefenveld verven, de bus inpakken, enzovoorts. Ik ga elke keer de steiger (die door de staff wordt gebruikt om meer overzicht te krijgen) naar beneden halen als we een repetitielocatie verlaten. Een klusje van ongeveer 20 minuten. Prima te doen dus. Daarna moest ik echter binnen 45 minuten nog eten, douchen, toeter poetsen, scheren (verplicht) en uniform aantrekken om op tijd klaar te zijn voor onze eerste volledige repetitie in uniform met alles erop en eraan. Het doel is om ons voor te bereiden op ons eerste echte optreden, dus alles is zoveel mogelijk zoals het straks in het echt zal zijn.
De run ging redelijk en er was ook wat publiek aangetrokken om ons aan te moedigen dus het was al met al een leuke afsluiting van onze tijd hier. Daarna volgde een uurtje om de snack die de foodtruck had bereid te verorberen. En toen liep mijn blog weer bij met de echte gebeurtenissen.
Waar we nu heen gaan? Ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik ga me er ook niet druk om maken. Volgens mij hebben we zaterdag ons eerste optreden dus we zullen nu wel naar een repetitielocatie gaan die daar nog dichter bij is. Het optreden is in Akron, Ohio dus we kunnen er nooit heel ver vandaan zijn. Dat is echter het mooie van DCI wat verschillende mensen me van tevoren al verteld hadden: ik hoef me niet druk te maken om waar ik ben, waar ik heen ga, of ik te eten krijg of wat dan ook. Ik hoef me alleen maar te focussen op de show (en wat gerelateerde bijzaken). Heerlijk.
-
15 Juni 2012 - 06:09
Tante Marjo:
Wat kan het toch heerlijk zijn als je even een poosje alleen maar over 1 ding hoeft na te denken. Een poosje dan he, want dan is het ook wel weer klaar. Geniet van alles. Groetn uut Roalte. -
15 Juni 2012 - 07:04
Jakob:
Mooi verhaal met een paar leuke 'inside stories'! En inderdaad, zaterdag sta je voor de eerste contest in Akron, OH, samen met Bluecoats, The Cadets, The Cavaliers, Phantom Regiment, Blue Stars. Een prachtige avond, die ik graag had meegemaakt ;)
In ieder geval succes met deze 'tweede helft' van het seizoen. Slapen gaat binnenkort vast beter, omdat je dan gewoon pertinent moe bent ;) -
15 Juni 2012 - 07:12
Marrit:
Jan! Vet om te lezen hoe het er in het corps aan toe gaat! De eerste filmpjes van Crown 2012 staan inmiddels op Youtube (jaja, we houden het goed in de gaten met z'n allen hoor), heel gaaf!! Zet 'm op en geniet zaterdag van je eerste show! -
15 Juni 2012 - 10:08
Matthijs:
Vet man! YouTube filmpjes zien er cool uit! Veel plezier met je eerste show: doe je best!
-
15 Juni 2012 - 11:18
Gerard V.:
Grappig: je ziet het gebeuren, Jan doet gave dingen maar voelt de vermoeidheid. Je zal denk ik niet heel veel van de andere corps meekrijgen als ik het zo lees, je hebt genoeg aan wat je zelf moet doen, idd, jullie show.
Crown is hot op het moment, er wordt druk gezocht naar filmpjes en nog méér filmpjes van Crown. Supervet om te zien en te horen!!
Onthou: De pijn is maar tijdelijk maar de herinneringen aan dit fantastische avontuur niet.
Zet 'm op!
-
15 Juni 2012 - 16:38
Jorrit:
He Jan!
Wat heb jij onmeunig drukke lange en zware dagen zeg! Maar zo te horen, euh lezen, wel enorm gave dagen! Nu maar hopen dat het goed gaat met je teentjes ;) Ik zie trouwens geen foto?!
Hier in Groningen zijn de lesweken vandaag afgerond. Nu mogen wij gaan leren :(
Succes hè!
Jorrit -
16 Juni 2012 - 03:33
Erna:
Voetjes??
Aan de schoenen te zien mogen dat wel voeten heten.
En voor als je op tour gaat (niet letterlijk) "break a leg". -
16 Juni 2012 - 15:20
Nico Kropman:
Lachen toch "die busoorlog" De meeste van jullie zijn toch bijna volwassen hè.
Het weinige slaap en hard werken, daar word je kerel.
Veel succes met het eerste optreden. -
16 Juni 2012 - 17:40
Gerdineke:
Hoi Jan!!
Leuk om je verhalen zo een beetje te volgen.. Veel succes en geniet er van... en sterkte op de moeilijke momenten.......
Groeten Gerdineke -
17 Juni 2012 - 07:19
Sietze:
He Jan, hoe ging je eerste contest?
Maandag worden de punten pas bekend gemaakt, maar jij wilt ons vast wel helpen......
Hè geniet er van en ik hoop dat er nog heel veel mooie contestmomenten komen
Sietze -
17 Juni 2012 - 22:54
Marieke:
Hee jan
Wist niet dat je een waarbenjij.nu had dus heb er 2 uurtjes over gedaan om al je verslagen/ filmpjes en videos te kijken, wow wat heb jij al veel meegemaakt in een korte tijd echt super tof. als ik dit zo lees ben ik heel jaloers ondanks dat je er super hard voor moet werken! dat uniform staat je trouwens heel goed:D
op facebook volg ik crown non stop en zie ik wel een wat fotos en videos langs komen waar jij ook op staat echt heel leuk!
gr Marieke -
18 Juni 2012 - 13:08
Danny Zuidhoek:
Hej Jan,
Welkom in Drum corps! Kut slapen in bussen nog even vloertijd en dan al weer hard repeteren! Mijn tip: Gooi al je energie die je hebt in de repetities en probeer dan je slaap te rekken totdat je echt omvalt in de bus en dan slaap je het langste door! En dan je vloertijd echt goed pakken!
Maar je went vanzelf aan de busritten, en alles daaromheen!
Jan geniet van je tijd met Carolina Crown! Het gaat een geweldig misschien wel historisch seizoen worden voor jullie!!
Groetjes,
Danny -
19 Juni 2012 - 10:45
Rienk:
goed begin is het halve werk! heel veel succes nog!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
