De openbaring, de film en een probleem

Allemaal weer heel erg bedankt voor jullie reacties op mijn vorige berichtje. Ik ben er vandaag op tijd uit hoewel ik van plan was uit te slapen, vandaar dat ik de tijd neem nu even wat te typen: ik was zo dom geweest om mijn deur open te laten, waardoor de hond vanochtend bij mij in bed vond. Nog even over dit verslag: het meer informatieve gedeelte volgt na "Gisterochtend is Connor...", daarvoor is het een beetje verhalender.

Waar was ik? O ja. Donderdag. Het was weer het gewone dagritme, behalve dat ik weer 's middags ging hardlopen en dit keer mét Connor. We zijn naar een WalMart gelopen. Ik moest namelijk een nieuw cadeautje kopen: doordat ik met Lindsey logeerde bij een vriendin moest ik daar twee cadeautjes geven en nu kom ik dus één tekort. De kans dat we bij WalMart iets zouden vinden was niet zo groot, maar het gaf een doel om heen te lopen.
Het erheen rennen (15 minuten) was niet zo'n succes: Connor is meer van het kort, snel lopen, ik meer van het iets langer, iets langzamer lopen. Daardoor moest Connor zich op de heenweg inhouden, maar wou hij niet terugrennen. In de WalMart aangekomen konden we niets vinden maar het was er wel lekker koel.
Ik wou er daarom nog wel even doorbrengen dus bedacht ik dat we wel hulp aan een medewerker konden vragen. Connor had daar niet zo veel vertrouwen in: hij had het personeel niet zo hoog zitten maar hij wou liever ook niet herrinerd worden als die jongen bij die jongen die rare vragen stelde.
Met Connor op een afstandje toekijkend stapte ik daarop op een medewerker af. Op mijn vraag of ze ergens in de winkel ook iets Nederlands hadden kreeg ik een "Huhh?" en een "Dunno..." terug. Ook een andere medewerker had geen idee of er ergens in de WalMart iets te vinden was. Zelfs geen hints waar ik zou kunnen kijken.
Verslagen liepen we nog een doelloos rondje.

Totdat een mededeling ons leven veranderde.

Een gratis EuroKitchen Professional Peeler for Vegetables and Cheese (5 dollar value). Dat is wat wij hoorden door de luidsprekers. En wij als ervaren kokers snappen dan precies waar het om gaat: een mooi stukje keukentechniek, duurzaam, stevig, elegant. Wij waren dan ook ontzettend nieuwsgierig waar deze goede boodschap vandaan kwam. Onze intuitie (of misschien onze maag) leidde ons dan ook meteen naar het midden van de WalMart, waar een ware gastronomische oase midden in de WalMart voedselwaren woestijn was.
Daar stond Julie, onze redder in nood, achter haar voorlichtingstafel. Aldaar werd onze missie aan ons geopenbaard: wij dienden te luisteren naar een voorlichting over de nieuwe, revolutionaire generatie keukenmachinerie waarna wij als beloning (of misschien beter gezegd, als bonus) ook nog eens een gratis EuroKitchen Professional Peeler for Vegetables and Cheese (5 dollar value) zouden krijgen. Dit konden wij natuurlijk niet naast ons neerleggen, en gebiologeerd, gefascineerd en gehypnotiseerd keken wij wat Julie allemaal te bieden had.
Met een stem die nauwelijks haar ware enthousiasme kon verhullen vertelde zij ons over de EuroSlicer. Bent u ook wel eens gefrusteerd dat al uw plakjes aardappelen verschillende diktes zijn? Bent u ook wel eens gefrusteerd dat uw tomaat altijd eerst al zijn sap wegspuit voordat hij daadwerkelijk doormidden gaat? Bent u ook wel eens gefrustreerd dat uw keukengereedschappen niet top-drawer dishwasher proof zijn? Dat is nu voorbij!
De EuroSlicer snijdt, hakt en zaagt met het grootste gemak in verschillende soorten en diktes. Danzij de speeddial draait u simpelweg aan de knop en het geschikte mes komt te voorschijn. Aardappelen? Perfecte schijfjes. Tomaten? Geen enkel probleem. Vaatwasser? In de bovenste la. Maak ook sublieme reepjes, bijvoorbeeld voor franse frietjes. En voor de moeders, een tip: als het eruitziet als frietjes eten uw kinderen het, dus u kunt er ook een groente doorheen jagen en uw kinderen zullen het adoreren.
Maar wacht... er is meer! Als u vandaag de EuroSlicer koopt, krijgt u naast uw gratis EuroKitchen Professional Peeler for Vegetables and Cheese (5 dollar value) een gratis EuroScissors (8 dollar value), een extra gratis EuroKitchen Professional Peeler for Vegetables and Cheese (5 dollar value) én een gratis EuroGourmet ProShredder, waarmee u in luttele seconden een coleslaw salade maakt. Hij werkt namelijk in twee richtingen! Simpelweg fantastisch. En dat alles, samen, voor de introductieprijs van 33 dollar. Hij is niet in de winkel te koop, dus koop hem nu!"
Connor en ik begrepen diep in ons hart dat, hoewel we dit zó graag wilden, we ons moesten voorbereiden op zoveel moois en de voorpret moesten meepakken en dus Julie moesten teleurstellen. Daarom gingen we slechts voor de gratis EuroKitchen Professional Peeler for Vegetables and Cheese (5 dollar value) en dropen af. We hebben hem beide aan de moeder van Connor gegeven (sorry mam, anders moet ik het de hele zomer meeslepen en we hebben al zat dunschillers).
Maar wat mij nog het meest verbaasde: van de twintig mensen die stonden te kijken kocht daadwerkelijk de helft het pakket! Ik had niet verwacht dat zoveel mensen de impulsaankoop niet konden weerstaan (ookal was het natuurlijk een fantastische aanbieding). Het Nederlandse cadeautje hebben we maar opgegeven. Connor's moeder kwam ons ophalen en terug in huis vertrok ik meteen weer om te hardlopen (want ik was nog echt niet moe). Dit keer alleen.
's Avonds gingen we naar het concert van Connor's high school. Er zijn twee van deze avonden: één voor de mindere bands, één voor de betere (dat was deze avond). Met drie bands/korpsen/ensembles per avond komt dat op 6 schoolorkesten in totaal! Op één school! En dan zijn de koren nog niet eens meegeteld. Connor zat, als één van de weinige, in alle drie de goede orkesten.
De avond begon met het symfonieorkest wat ik dinsdag had horen repeteren. Ze waren, wonder boven wonder, een stuk beter geworden sinds de repetitie. Sommige stukjes waren best om aan te horen. Naast de twee orkeststukken die we dinsdag al gehoord hadden speelden ze een harp concerto en een hoorn concerto. De hoornsolist was niet zo goed, maar de harp... fantastisch. Dat was echt net een echt concert.
Na het symfonieorkest volgde de jazzband, een orkestje met (ongeveer) bigband bezetting. Hier zaten een aantal erg goede individuen in (vooral ook in de ritmesectie) maar het geheel was niet altijd even gebalanceerd en mooi. Ze speelden een aantal bekende deuntjes waarvan ik de naam al weer vergeten ben. Ook speelde ze een arrangement van Chuck Mangione's Bellavia, een liedje wat ik toevallig kende.
Ten slotte volgde het harmonieorkest. Deze waren ook wel aardig: ze begonnen met een klarinetsolostuk (de solist was erg goed, het orkest iets minder), daarna een soort concourswerk (dus erg veel ingewikkelde herrie, niet helemaal perfect uitgevoerd maar wel met veel energie) en ten slotte een auld lang syne bewerking waarbij foto's van alle "geslaagde" leden voorbij kwamen (dit is voor de mensen die in hun laatste jaar zitten het laatste concert).
Ter afsluiting nog even langs de Chick-Fil-A (fastfood) waar ik een prima milkshake had en waar ze nog weer een ander soort frietjes hadden dan ik tot nu toe gezien had (zie foto) en de dag was voorbij.

Gisterochtend is Connor voor het weekend vertrokken naar een universiteit in het noorden van de stad. Daar is namelijk dit hele weekend de AllState Band: een harmonieorkest met de beste high school kinderen van de hele staat. Connor zit daar op 1e trombone, dus hij is echt heel goed. Hem zie ik dus niet weer tot morgenmiddag. Gistermiddag kwam Connor's moeder met het idee om als middagavond activiteit naar de bioscoop te gaan. Omdat ik nog nooit een 3D film in de bios had gezien moesten we naar een 3D film en konden we kiezen uit "The Avengers" en "Pirates, a band of misfits". Aangezien de tweede van de makers van Wallace en Grommit is, koos ik daar natuurlijk voor (en ook omdat het zusje van 10 jaar oud meeging).
Een extra voordeel was dat we nu gewoon naar binnen konden lopen bij de bios en in een bijna lege zaal zaten, terwijl er echt heel veel mensen naar de andere film gingen (hij kwam hier pas vandaag uit) en sommige voorstelling zelfs uitverkocht waren (terwijl hij in meerdere zalen tegelijk draaide). Het was een gigantische bioscoop (25 zalen). De film was erg leuk, ookal was het misschien een beetje kinderachtig. Een beetje jammer dat er een half uur reclame was, en toen de film om half vier zou moeten beginnen, er nog een half uur reclame kwam. Ik mocht niet betalen van Connor's moeder (ik mocht nog nergens voor betalen van Connor's moeder).
's Avonds hebben we (voor het eerst) een magnetronmaaltijd gehad: pasta in kaas. Heel vet, niet zo lekker. Met vlees in jus. Heel vet, niet zo lekker met de jus, maar als je de jus eraf haalde prima te doen. En sla. Heerlijk. Tijdens het eten hebben we (voor het eerst) televisie gekeken, Harry Potter 1. Erg leuk om weer eens te zien, was al weer jaren geleden dat ik hem voor het laatst zag. Na nog even te hebben getoeterd ging ik maar weer naar bed.

En nu zit ik hier, inmiddels niet meer zo vroeg. Ik heb namelijk een probleem waar ik over zit te piekeren. Carolina Crown is één van de beste korpsen ter wereld en het kost ontzettend veel tijd en geld om zo'n organisatie op de been te houden. Ik betaal al een groot bedrag aan lidmaatschapsgeld, maar dat dekt nog geen 40% van de voedsel-, reis- en instructiekosten die gemaakt worden. De rest van de kosten moet gedekt worden met donaties en sponsoren.
Vandaar dat wij een "fundraiser" moeten houden: we gaan 50 keer een football field marcheren (da's meer dan 4,5 km) en we moeten allemaal minstens 30 mensen vragen als sponsor. Van het geld dat zij geven (per rondje of een vast bedrag) gaat wel 25% van mijn lidmaatschapsgeld af (en dat kan ik goed gebruiken, want het lidmaatschapsgeld is hóóg). De andere 75% wordt gebruikt om de organisatie op de been te houden.
Omdat ik uit Nederland kom maar niet meer in Nederland ben loop ik al tegen het probleem aan dat ik de papieren niet wil (laten) opsturen: dat kost vrij veel geld. Dus ik heb al toestemming om het via email te doen en mensen dan naar de crown-website te sturen voor het doneren. Maar waar ik nu nog wel mee zit: wie kan ik hier mee lastig vallen? Want mensen gaan vast raar kijken als ik ze zomaar om geld vraag, en lang niet iedereen die ik ken weet of snapt wat ik hier doe/ga doen. Dus ik had al een mailtje getypt, en toen bedacht ik: aan wie ga ik dit sturen? Ik moet het wel naar 30 mensen sturen die een beetje serieus geïnteresseerd zijn (want het kan zijn dat iemand van Crown het gaat checken).
Dus, mijn vraag aan jullie als lezerspubliek: wie zou ik moeten vragen? Familie, maar tot hoe ver? Vrienden van school? Mensen van de showband? En zou ik ook mensen ermee kunnen lastigvallen die er nog niet van weten (natuurlijk met eerst een beetje uitleg van wat het is)? En zou jij misschien zelf wat bij willen dragen? Zo ja, graag! Mail me dan alvast op janbakkermarum@hotmail.com en ik stuur je binnen een paar dagen een mailtje met de details, zodra ik heb uitgedacht hoe ik dit precies ga uitvoeren en hoe ik het het beste kan formuleren.